Γκόζε, Σρι Αουρομπίντο

(Sri Aurobindo Gose, Βεγγάλη 1872 – Ποντισερί, Μαδράς 1950). Ινδός φιλόσοφος. Αφού σπούδασε στην Αγγλία, όπου ήρθε σε επαφή με την ευρωπαϊκή σκέψη, γύρισε στην πατρίδα του, όπου καταδιώχθηκε λόγω της δράσης του για την εθνική απελευθέρωση της Ινδίας από τους Άγγλους. Αναγκάστηκε να καταφύγει στο Ποντισερί της νότιας Ινδίας όπου έζησε έως τον θάνατό του. Εκεί ίδρυσε το ασράμ, ή πνευματικό αναχωρητήριο, ως κέντρο αυτοσυγκέντρωσης και διδασκαλίας των οπαδών του, οι οποίοι συνέχισαν το έργο του. Πιστός στην αρχαία ινδική σκέψη των Βεδών και των Ουπανισάδ, που γίνονται δεκτές ως αποκάλυψη του Όντος, και στα κείμενα της μυστικιστικής διδασκαλίας, ο Γ. μπόρεσε να συμβιβάσει έναν υλισμό που αρνείται καθετί το υπερβατικό με μία πνευματοκρατική αντίληψη και με αδιάλλακτη ασκητική τάση, που περιφρονεί τις εγκόσμιες αξίες της ζωής. Σύμφωνα με τη φιλοσοφία του, όλα είναι Βράχμα, όπως όλα είναι ζωή, και το άπειρο εκδηλώνεται στο πεπερασμένο με μία πτώση, ακατάληπτη για τον άνθρωπο. Η κοσμική ζωή είναι απορροή, η οποία προέρχεται από τον αιώνιο χορό του Σίβα, που δημιουργεί, καταστρέφει και αναγεννά τους κόσμους για δική του απόλαυση, μέσα από μία σειρά ανελίξεων, η οποία οδηγεί στο ξεπέρασμα των φάσεων της ύλης με τον Νου και τον Υπερνού. Η εξέλιξη αυτή, αντίθετα από την εξέλιξη της ύλης, έχει ως αποτέλεσμα η λογική αρχή (Νους) να ενσωματώνεται στη ζωή και ο Υπερνούς με τη σειρά του να ενσωματώνεται στον Νου. Οι υψηλότερες μορφές του Υπερνού φέρνουν τον άνθρωπο στο βεδικό τριώνυμο του είναι, της συνείδησης, της μακαριότητας, που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με τη λογική προσπάθεια, η οποία χαρακτηρίζει τον αισθητό κόσμο, και επομένως την άγνοια, αλλά μάλλον με την πλήρη αυτοσυνειδησία και αυτοκυριαρχία, δηλαδή με την άσκηση της χάτα γιόγκα ή ολοκληρωμένης γιόγκα, πηγής της υπερνίκησης των πόθων και μέσου για την αποκάλυψη του Απόλυτου, του οποίου ο άνθρωπος γίνεται μέτοχος με τις πνευματικές αξίες του ωραίου, της αγάπης και της κατανόησης.